“Eating is so intimate. It’s very sensual. When you invite someone to sit at your table and you want to cook for them, you’re inviting a person into your life.” – Maya Angelou
Op vrijdagavond 21 maart kwam er iets magisch tot leven op Campus Drie Eiken van de Universiteit Antwerpen. Onder het zachte licht van de lentezon en de warme sfeer van samenhorigheid, brachten we met ons Rufaida-team en de studentenvereniging Niyyah zeker 50 vrouwen samen voor een bijzondere iftar en mini-symposium. Een avond waarin wetenschap, geloof, cultuur en verbinding hand in hand gingen – precies waar het Rufaida-project voor staat.
De samenwerking met Niyyah was hierbij van onschatbare waarde. Hun creatieve en organisatorische inzet bracht niet alleen logistieke kracht, maar vooral ook warmte en ziel in het evenement. Ze wisten exact hoe ze de juiste sfeer konden creëren: warm, veilig en verbindend. Dankzij hun unieke voeling met de gemeenschap, slaagden we er samen in een iftar te realiseren die meer was dan enkel een wetenschappelijke bijeenkomst: het werd een avond vol herinneringen, herkenning en hoop.
Een iftar is de maaltijd waarmee moslims na zonsondergang het vasten tijdens de Ramadan verbreken. Het is niet alleen een moment van eten, maar vooral van samenkomen, delen en reflectie – een ritueel dat draait om verbinding, gastvrijheid en gemeenschap.
De potluck-iftar groeide uit tot een kleurrijk buffet van smaken en verhalen. Elke schotel vertelde iets over haar maker – haar achtergrond, haar tradities, haar identiteit. Het samen delen van eten, een eeuwenoud ritueel, kreeg die avond opnieuw zijn intieme betekenis als bron van verbinding.
Tijdens het mini-symposium konden de aanwezigen niet alleen kennismaken met de nieuwste inzichten uit het Rufaida-project – over de impact van vasten tijdens Ramadan op het darm- en vaginale microbioom – maar ook hun eigen ervaringen delen en vragen stellen rechtstreeks aan de onderzoeksters, maar ook aan elkaar. We blikten samen terug op de eerste onderzoeksfase en deelden onze dromen voor de toekomst.
“Food is not rational. Food is culture, habit, craving and identity.” – Jonathan Safran Foer
Samen met onze onderzoekers, waaronder prof. Sarah Lebeer, doctoraatstudente Sarah Van den Bosch en prof. Charlotte De Backer, namen we iedereen mee in een reis van wetenschap én ziel. Zo leerden we hoe voeding niet alleen ons lichaam voedt, maar ook diep verweven is met ons mentaal welzijn en ons gevoel van samenhorigheid.
Deze iftar was meer dan een maaltijd; het was een viering van vrouwenkracht, kennisdeling en gemeenschap. En het bracht ons ook een moment van reflectie: hoe belangrijk het is dat we samenwerken met organisaties als Niyyah, die van binnenuit bouwen aan inclusieve en educatieve ruimtes voor moslimstudenten. Hun verhaal is er eentje van visie, veerkracht en verbinding – en we delen het dan ook met veel trots hieronder.
Getuigenis Nada van Niyyah – onze partner in organisatie en inspiratie
“Precies twee jaar geleden, op 31 maart 2023, mochten Safae, medeoprichter van Niyyah, en ik samen met andere studenten van de faculteit onze allereerste iftar organiseren.
Deze iftar bracht moslimstudenten uit het hoger onderwijs samen om na een intens semester, in een ontspannen sfeer, gezellig bij te praten.
De eerste vraag die we ons stelden was: waar zouden we deze iftar organiseren? Onze eerste keuze was vanzelfsprekend campus Drie Eiken, aangezien alle organisatoren daar studeerden. Helaas bleek dit niet mogelijk te zijn – we kregen namelijk te horen dat we voor het gebruik van die locatie een studentenvereniging moesten zijn, en bovendien een erkende vereniging.
Dit bracht het idee tot leven om een islamitische studentenvereniging op te richten, en specifiek een educatieve islamitische vereniging. Ons doel was helder: een warme omgeving creëren voor moslimstudenten, hen samenbrengen en hen op educatief vlak ondersteunen.
Fast forward naar maart 2025: met een prachtig team hebben we in samenwerking met Isala een iftar georganiseerd voor ongeveer 50 vrouwen, en deze keer wel op campus Drie Eiken!
Dit was het moment dat ons liet beseffen dat we ons oorspronkelijk doel hadden behaald: een omgeving waar zowel geloof als educatie centraal staan, en waar persoonlijke en academische groei gestimuleerd worden.
We zijn ontzettend trots dat we een bijdrage hebben kunnen leveren aan de vertegenwoordiging van een belangrijke groep binnen onze gemeenschap: de moslimvrouwen, die vaak ondervertegenwoordigd zijn in wetenschappelijk onderzoek.
Wat begon als een iftar, bracht ons twee jaar later weer bij hetzelfde moment – en liet ons inzien hoe trots we mogen zijn op onze hechte en groeiende gemeenschap.
Tot slot wil ik afsluiten met een uitspraak die me altijd zal bijblijven van die avond:
Een vrouw vertelde dat ze jaren geleden op deze campus was afgestudeerd, maar slechte herinneringen had aan die tijd omdat ze toen het enige meisje was dat een hoofddoek droeg.
Ze gaf aan dat de iftar, en vooral de grote aanwezigheid van zowel moslimstudenten als moslimacademici, haar kijk en de negatieve ervaringen die ze had op deze campus volledig had omgedraaid.
Deze iftar heeft het voor ons alleen maar bevestigd: hoe belangrijk het is om een inclusieve omgeving te creëren, waarin iedereen zichzelf kan zijn.” – Nada van Studentenvereniging Niyyah