De klok las 3u30 toen ik met verschrikkelijke pijn in mijn onderbuik ’s nachts wakker werd. Het soort pijn waarvan je denkt: ”Am I dying?”. Nopes, het was gewoon mijn maandelijkse herinnering dat ik toch niet zwanger ben. Na enkele pijnstillers en twee en half uur ongeduldig wachten in twintig ongemakkelijke posities, begon ik eindelijk een beetje helder te denken. Ok yes, nog een uurtje slapen voor ik me mag klaarmaken voor een werkdag vol meetings, labowerk, schrijven, mails beantwoorden, enz.
Tegen 12u ’s middags, had ik zes tabbladen openstaan met bijsluiters van Dafalgan, Ibuprofen, Aleve, enz. De vraag van de dag: “Wat mag ik nog innemen tegen de pijn zonder een overdosis te krijgen?”. Toevallig is mijn beste vriendin een apotheker dus yeey we konden samen uitzoeken wat nog mag. Conclusie: ik moest nog zeker 4h wachten voor de allerlaatste pijnstiller voor die dag… Ondertussen liep mijn professor voorbij en zag ze me voorovergebogen achter mijn bureau bijsluiters lezen. Bezorgd vroeg ze of alles ok was. Ik zei dat het die wonderlijke tijd van de maand was. Waarop ze zei: “Sarah, je weet toch dat je thuis mag blijven als je je zo voelt.” En ja, dat wist ik wel… Maar toch, heb ik doorheen de jaren het gevoel meegekregen dat menstruatiepijn normaal is. En dat je het gewoon moet doorkomen alsof er niets aan de hand is. Alsof je nog steeds een marathon kan lopen terwijl je mails beantwoordt (bij wijze van spreken cuz who does that?).
Uit onze grootschalige Isala bevraging met bijna 4700 participanten, leerden we dat ik helemaal niet alleen ben. Wel 9 op 10 vrouwen ervaart menstruatiepijn (onderbuikpijn, hoofdpijn, rugpijn, enz.), waarvan de helft pijnstillers neemt. 9 op de 10!! Kan je je inbeelden welke impact dit kan hebben op vrouwen en jonge meisjes wereldwijd op school, werk, thuis, academisch enz.? Lees hier zeker meer over in onze Isala gesprekstartersblog.
Zo stonden de resultaten van ons Isala onderzoek recent op dé voorpagina van De Morgen (25/06/2021). We vonden het wel jammer dat de (mannelijke) journalist bijna alleen de menstruatiepijn had belicht als onderzoeksresultaat en daar bovendien enkel aan gynaecoloog Hendrik Cammu duiding om vroeg. Zo vroeg hij of we in het Westen al dan niet menstruatieverlof nodig hebben. Want meer en meer Westerse bedrijven bieden het aan en landen zoals Japan en Zuid-Korea hebben het al decennia. Cammu was duidelijk geen voorstander van het verlof en vindt dat er voldoende middelen zijn die een pijnlijke menstruatie kunnen voorkomen. Wat ik vooral treurig vond om te zien was dat journalisten juist die niet-menstruerende mensen het debat laten leiden en er geen verdere opinies worden geïncludeerd. I mean come on @De Morgen?! Je had professor Sarah Lebeer eerder die dag geïnterviewd voor hetzelfde artikel. Was het dan zo moeilijk om haar opinie over menstruatieverlof te vragen? 😉
Anyways, ook vele andere mensen (lees: vaak mensen zonder vagina) denken dat we overdrijven. Dat menstruatieverlof volledig overbodig is. Dat er meer dan voldoende alternatieven op de markt zijn die het ons draaglijk maken zoals bijvoorbeeld de pil. Want ja hoor, die hormonale anticonceptiepil heeft helemaal geen neveneffecten zoals depressie, risico op trombose, gevoelige of gespannen borsten, hoofdpijn, stemmingsveranderingen, misselijkheid, gewichtstoename, doorbraakbloedingen, enz. Kortweg, de pil is voor veel vrouwen niet ideaal.
“Ook de bijwerkingen van de pil worden als normaal gezien. Een verminderd libido bijvoorbeeld is een vaak voorkomende bijwerking. Mochten mannen erectieproblemen krijgen door medicatie die ze elke dag nemen, zou de hele medische wereld in rep en roer staan om ervoor te zorgen dat dat probleem van de baan is. We moeten natuurlijk artsen niet met de vinger wijzen. Dat zit bij ons allemaal ingebakken. Heel veel vrouwen denken ook dat ze dat maar moeten aanvaarden.”
Ciska Hoet, directeur van vzw RoSa in Apache (2021)
Dear sirs, zijn er dan écht geen innovatievere oplossingen dan de pil of een spiraal voor pijnlijke maandstonden? Waarom staat de wetenschap nog niet zover? Misschien omdat (1) we doen alsof mijn ervaring deze maand doodnormaal is; (2) we snel tevreden zijn met de nevenwerkingen van de huidige therapieën; (3) we steeds aan mensen zonder vagina vragen wat mensen mét vagina horen te doen tijdens hun menstruatie. Bij het laatste vraag ik me dan vaak af: “Mmh beste mr. Zonder Vagina, welke wonderlijke pil neem jij dan in tegen je menstruatiepijn?”. De zelfzekerheid om tegen 89% van de vrouwelijke bevolking te vertellen dat menstruatieverlof overbodig is omdat er voldoende (medicinale) alternatieven zijn, is veruit verontrustend. Daarom is één van de Isala doelen om onderwerpen zoals menstruatiepijn meer bespreekbaar te maken. Enkel zo kunnen we samen op de tafel kloppen. Dan heb ik het niet alleen over keukentafels en tafels bij de huisarts of gynaecoloog maar ook labobanken en parlementstafels.
Lees zeker het Apache artikel voor een goed voorbeeld.